Bloggers, κακό σπυρί στόν κώλο κάθε Εξουσίας!

Μέ αφορμή μιά ιστορία κάποιου blog πού κατηγορείται γιά εκβιασμό, ξεκίνησε μιά προσχεδιασμένη καί καλά οργανωμένη επιχείρηση ελέγχου, "συμμόρφωσης" καί τελικά φίμωσης τής ελεύθερης επικοινωνίας μέσω τού διαδικτύου.
Είμαι μαθηματικά σίγουρος ότι ή ρυπαρή αυτή επίθεση θά κορυφωθεί γιά τούς παρακάτω λόγους:
-H λέξη επι-κοινωνώ σημαίνει "επί τού κοινού νού".Δηλαδή τοποθετώ κάτι πάνω από τήν
κοινή αντίληψη.Αυτό συμβαίνει μόνον καί μόνον όταν οί άνθρωποι έχουν μεταξύ τους
μία ουσιαστική επαφή.Η μαγεία τού διαδικτύου έγκειται στό ότι δύο ή περισσότεροι
άνθρωποι, όντας άγνωστοι, ε π ι κ ο ι ν ω ν ο ύ ν απελευθερώνοντας μ έ σ ω τ ή ς
α ν ω ν υ μ ί α ς τίς σκέψεις τους καί τά συναισθήματά τους.
-Η διαδικτυακή κοινωνία καί επικοινωνία ώς ανώνυμη δέν μπορεί νά σ τ ο χ ο π ο ι η θ ε ί.
Τά γνωστά Κατεστημένα(κόμματα, συνδικάτα, εκκλησία, "φιλήσυχοι πολίτες" κλπ.)
βρίσκονται σέ ολοσχερή αδυναμία νά ενοχοποιήσουν εφόσον ό ένοχος δέν έχει στοιχεία
ταυτόποίησης.
-Μέ τήν έκρηκτική αύξηση τού αριθμού τών bloggers μιά μεγάλη ομάδα εργαλείων πού
στηρίζουν καί αναπαράγουν τούς θεσμούς(ΜΜΕ, δημοσιογράφοι, διαφημιστές, διαμορ-
φωτές τής κοινής γνώμης κλπ.) χάνουν τή δουλειά τους.Οταν α υ τ ο ί λιγοστεύουν
ή Εξουσία τσαλακώνει τήν δημόσια εικόνα της.(Αναρωτήσου πώς θά ψήφιζες άν δέν σέ
είχαν βομβαρδίσει μέ ΜΜΕ καί τά παρόμοια!!!)
-Μέ τά blogs συνέβη αυτό πού οί Παγκόσμιοι Αφέντες δέν ήθελαν ποτέ νά συμβεί, δηλαδή
ε κ τ ρ ο π ή-ο ι κ ο ι ο π ο ί η σ η.Αυτό σημαίνει ότι ενώ οί ηλεκτρονικοί υπολογιστές προω-
θήθηκαν μέ σκοπό τήν μείωση τού κόστους καί τήν ανάδειξη τής πληροφορίας σέ άυλη
υπεραξία, οί χρήστες έστρεψαν τό συγκεκριμένο εργαλείο ενάντια στούς σχεδιαστές........
δηλαδή στήν απελευθέρωση τής πληροφορίας κατά τήν απόλυτη κρίση τού καθενός!
-Ο bloger δέν δίνει λογαριασμό σέ κανέναν κερατά.Αυτό γιά τήν Εξουσία είναι τό απόλυτο
έγκλημα.Aυτή ακριβώς ή πάνσεπτη ελευθερία νά αυτοπροσδιορίζεσαι κι ακόμη περισσότερο
νά ε π η ρ ε ά ζ ε ι ς τούς συνανθρώπους σου είναι ό α π ό λ υ τ ο ς κ ί ν δ υ ν ο ς τού
Συστήματος.
-Στίς μέρες μας κι ακόμη περισσότερο στίς δεκαετίες πού έρχονται, ή συγκέντρωση καί διαχεί-
ριση τής πληροφορίας είναι τό υπέρτατο περιεχόμενο τής εξουσίας.Αν εγώ κι εσύ μπούμε
σφήνα σ' αυτό τό παιχνίδι έρχονται τά π ά ν ω-κ ά τ ω.
-Σέ ένα παγκόσμιο τοπίο όπου ή ανθρώπινη αξίοπρέπεια έχει μετατραπεί σέ κωδικούς καί
λεκτικές συντομογραφίες, τό νά μιλάμε εγώ κι εσύ ίσως νά είναι καί ύποπτο!!!
..........................................................................................................................................................................
..........................................................................................................................................................................
..........................................................................................................................................................................
Σέ όλα αυτά μά καί σ' αυτά πού θάρθουν άς απαντήσουμε μέ τό μαγικό καί περήφανο ξόρκι
"ότι δέν μάς σκοτώνει μάς κάνει πιό δυνατούς"

ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ: "MIA ΣΤΕΚΙΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΖΟΥΜΑ"

Οταν σάν έφηβος είδα "Τά κουρέλια τραγουδάνε ακόμα" καί τήν "Γλυκειά συμμορία" έφυγα από τόν κινηματογράφο μέ μεγάλη ανακούφιση.Εχει μεγάλη αξία γιά έναν έφηβο νά μήν αισθάνεται ότι είναι μόνος του.
Πέρασαν περίπου είκοσι πέντε χρόνια, γιά νά μέ κάνει ό Ν.Ν. μέ τό "Μιά στεκιά στό μάτι τού Μοντεζούμα" νά εξακολουθώ νά μήν αισθάνομαι μόνος.
Γιά μιά στιγμή νόμισα ότι μέ τόν θάνατο τού Εμπειρίκου καί τού Εγγονόπουλου-άντε καί τού Χριστιανόπουλου, τού Καρούζου, τού Κατσαρού-ή ελληνική λογοτεχνία έμεινε άψυχη, χωρίς
έρωτα,ηδονή,καύλα,τρέλλα..............καί καταναλώσιμοι αρχηγοί έγιναν όλοι αυτοί οί άχρηστοι
πού ικετεύουν γιά μία παρουσίαση στίς λογοτεχνικές-τού κώλου-εκπομπές στήν τηλεόραση.
Μέ διέψευσε ανακουφιστικά ό Νίκος Νικολαίδης.................................................................................
"Δέ λέω από γαμήσι τεχνική είμαι κομμάτι αλμπάνης κ΄ έριχνα τέσσερα-πέντε στή σειρά μέχρι νά πάρει πρέφα τό μουνί της κι αγκομαχώντας δούλευα τά τρίωρα μέσα στά σκέλια της κι άντε καβάλλα στά λοφάκια τής κωλάρας μέ τά νεφρά μου τσακισμένα κι αυτό δέν είν΄ γαμήσι ρέ μαλάκα μου παρά μονάχα μεροκάματο τού τρόμου.
Ετσι μιά μέρα πού τελειώσαμε κοσμογραφία κι αυτή κατέβαζε κυλόττα λάγνο μάτι πήρα απόφαση νά εφαρμόσω πειραματικά μιά τεχνική πού νά ΄βγαζε μέσο όρο ένα χύσιμο τό δίωρο-μπάς καί γλυτώσω τήν προφυματίωση.
Τόχα σκεφτεί από καιρό καί τό εφάρμοσα σάν έτοιμος από καιρό σα θαρραλέος τό κόλπο έχει σχέση μέ τόν χρόνο καί μέ τόν ρυθμό πλάς άλλες βαρασιόνες.Πότε τραβιέσαι δηλαδή γιά νά μή χύσεις πότε τσιγάρο διάλειμμα στό μεταξύ νά σού χτυπάει μαλακία νά κρατιέσαι ντούρος καί όταν ζορίζανε τά πράγματα στά κωλομέρια εφαρμογή τό σχέδιο-φίμωμα πού πάει νά πεί κράτει στά φλόκια βλέμμα πρός ταβάνι πάλι γεμίσαμε αράχνες στίς γωνίες που νά χέσω μέσα καί από μέσα σου νά τραγουδάς τραγούδια άσχετα σέ κόντρα φάση -Κοντά στό τζάκι αγκαλιά στή πολυθρόνα Θά σέ πάρω νά φύγουμε σ΄άλλη γή σ΄άλλα μέρη Μοναξιά φτάνεις κάποτε μοιραία κι άλλα τέτοια-κ' έφτιαξα ένα ρεπερτόριο αντικαύλας κ΄έχυνα σά βεγγαλικό μετά απ΄τό δίωρο κ΄ή Μπέττυ πού τήν έκανε λαχείο στήν καληνύχτα πάνω πάντα μού λεγε
στάνταρ ξαναμμένη απόψε ήτανε γαμώ τά γαμησάκια μας κουρκουμπινάκι μου."

Y.Γ Τό παρόν πόνημα αφιερώνεται εξαιρετικά στόν Sofrito(βλ. καί www.sofrito.gr) πού χωρίς τήν επίμονη
καί υπομονετική σφαλιάρα του, θάχα παραμείνει...μπανιστιρτζής αναγνώστης!

Eπεξηγήσεις

RUMBA: συγκεκριμένο είδος λαικής μουσικής καί χορού τής Κούβας
RUMBERO: ό χορευτής τής rumba, (επίσης) ό γλεντζές, ό μποέμ
TIBURON : ό καρχαρίας